Conlang Wiki
Advertisement
Łunateraz
Zeu4
Nazwy
ni. Aore, nowoang. Luneterres
Charakterystyka orbitalna
Średnia odległość od Zeusoles 141 500 000 km
Obwód orbity 889 000 000 km
Mimośród 0,02
Peryapsis 138 670 000 km
Apoapsis 144 330 000 km
Rok gwiazdowy 331,719 d
Średnia prędkość orbitalna 31,021 km/s
Maks. prędkość 31,647 km/s
Min. prędkość 30,406 km/s
Nachylenie orbity
względem ekliptyki
{{{inklinacja}}}
Satelity naturalne 2 (Athun i Kerbik)
Charakterystyka fizyczna
Średnica równikowa {{{średnica równikowa}}}
Średnica biegunowa {{{średnica biegunowa}}}
Spłaszczenie {{{spłaszczenie}}}
Obwód na równiku {{{równik}}}
Powierzchnia {{{powierzchnia}}}
Objętość {{{objętość}}}
Masa {{{masa}}}
Gęstość {{{gęstość}}}
Przyspieszenie grawitacyjne {{{grawitacja}}}
Prędkość ucieczki {{{prędkość ucieczki}}}
Średnia prędkość kołowa {{{średnia prędkość kołowa}}}
Nachylenie równika
względem płaszczyzny orbity
{{{inklinacja względem orbity}}}
Deklinacja {{{deklinacja}}}
Albedo 0,26
Temperatura powierzchni od -60 do +40 °C
Ciśnienie atmosferyczne
na poziomie morza
{{{ciśnienie}}}
Skład atmosfery
Skład atmosfery{{{atmo1}}} {{{atmo2}}}
Aoregrafia
Liczba kontynentów 4
Liczba państw 67 (w roku 2517)
Aore1

Symbol planety wg ziemskiej astronomii.

Lunate

Zachód słońca na Łunateraz.

Lunat

Mapa Aore.

Łunateraz (ni. Aore 1A1O1R1e) - planeta w świecie 780 krążąca dokoła gwiazdy Zeusoles. Posiada dwa księżyce: Athun (ni. Aftufn) i Kerbik (ni. Mati fdefei).

Historia[]

Nazwa Łunateraz (daw. lunatera) została nadana podczas pierwszej podróży Ziemian do świata 780 za pomocą tuneli metawersalnych w 2501. Wówczas ich statki wylądowały na księżycu Athun podczas zachodu planety widzianej jako księżyc jak ziemia. Przez kolejne 13 lat trwała stabilizacja tuneli, aby możliwa była ponowna podróż.

W 2514 Ziemianie ponownie dotarli do systemu gwiezdnego Zeusoles (nazwa wówczas nadana jako tymczasowa), ale znaleźli się wówczas zbyt daleko od Łunateraz. Łączność z Łunateraz uzyskano dopiero w 2516, gdy odebrano zakodowany sygnał wideo.

28 lutego 2517 pierwsi ludzie z Układu Słonecznego wylądowali na Łunateraz.

Mieszkańcy[]

Główny artykuł: Łunateranie

W momencie odkrycia Łunateraz poziom technologiczny był zbliżony do ziemskiego z końca XX w.

Odkrycie Łunateraz przez ludzkość spowodowała masę konfliktów moralnych i politycznych. W 2532 zawarto umowę o równorzędności praw ludzi i Łunaterran względem prawa[1]. Kościół mimo to zabrania udzielania Łunaterranom sakramentów.

Geografia[]

Ląd na Łunateraz dzieli się na 4 duże kontynenty + 2 wiecznie zamarznięte obszary podbiegunowe[2].

Zaćmienia[]

ZacmienieKerbik

Tranzyt Kerbika na tarczy słonecznej Zeusoles (widziany ze wschodniej Gafzi).

ZacmienieAthun

Tranzyt Athun na tarczy słonecznej Zeusoles (widziany z północnej Antaryki).

Symbol Athun

Symbol Athun

Symbol Kerbik

Symbol Kerbik

Ziemia Aore
słońce 31-32' 33-34'
księżyc 1 28-33' 21-22'
księżyc 2 - 16-17'

Ze względu na różnice w widomych wielkościach kątowych Zeusoles i księżyców, na Łunateraz występują tylko zaćmienia obrączkowe-tranzytowe. Ponadto są one niezwykle rzadkie ze względu na nachylenie orbit.

Pierwsze po kontakcie zaćmienie księżyca Mati fdefei nastąpiło 21 marca (całkowite), a księżyca Aftun - 5 września 2517 (częściowe).

Pierwsze po kontakcie tranzyty Mati fdefei nastąpiły 26 marca 2517 (niewidoczny z Malubety) i 22 lutego 2518 (widoczny w południowej Malubecie[3]), a księżyca Athun - 5 sierpnia 2518 (widoczny w północnej Antaryce).

Księżyce[]

Athun (ni. Aftun 1A1f1T1U1n) jest naturalnym satelitą podobnym do księżyca. Ma promień ok. 1350 km i krąży po orbicie w odległości 415 000 km. Podobnie jak Księżyc ma fazy i wywołuje pływy.

Kerbik (ni. Mati fdefei 1M1T1I 1f1D1e1F1e1I - czarny księżyc) jest o wiele mniejszy. Ma promień ok. 450 km i krąży po orbicie w odległości 160 000 km. Ma niskie albedo, stąd nazwa. Odpowiada za efekt tęczy księżycowej.

Przypisy[]

  1. Od tego czasu Łunaterran przebywających na Ziemi chronią konwencje o prawach człowieka.
  2. Na skutek ostrzegania przez Ziemian w odpowiednim czasie podjęto środki ochrony przyrody, które zapobiegły degradacji środowiska.
  3. Mardaria, Ladyria, południowa Kotia, zachodnia Lgalandia; obszary równikowe.
Advertisement