Conlang Wiki
Advertisement

W świecie Jawy, słowo ankolai (z veltangu) oznacza nieumarłych. Nieumarli to istoty żywe (zwykle humanoidalne), które zmarły lub zostały zabite, a następnie przywrócone do życia za pomocą taumaturgii (nekromancji). Choć zachowują, przynajmniej cześciowo, świadomość z poprzedniego życia, a ich organizmy wykazują podstawowe procesy życiowe, ankolai przy życiu i świadomości podtrzymuje głównie energia Blasku. Dlatego też, wraz z jej zanikiem / zużyciem, ciała ankolai zaczynają się rozpadać.

Biologia[]

Pod względem fizjologicznym, ankolai przypominają żywych, choć Blask i taumaturgia są najczęściej niezbędne dla utrzymania ich przy życiu. Ankolai odczuwają emocje i ból, choć ich mózgi są najczęściej uszkodzone lub częściowo rozłożone. W związku z tym, większość nieumarłych pod względem inteligencji stoi znacznie niżej od żywych, a także cierpi na różnorakie schorzenia. Z drugiej strony, energia Blasku, pod której są wpływem, pozwala im na funkcjonowanie pomimo poważnych ran, które byłyby śmiertelne dla innych istot.

"Humanoidalni" Ankolai zachowują cechy swojej rasy i bardzo często, choć wypaczone, cechy charakteru osób, jakimi byli za życia. Pod względem zachowania są jednak zwykle porównywani do zwierząt drapieżnych - żyją w grupach i odżywiają się mięsem - głównie zwierząt, choć czasem napadają też na humanoidalne rasy. Ankolai są bezpłodni (choć niekiedy kopulują ze sobą, bez względu na płeć) i, poza Powstałymi, w zasadzie nie tworzą kultury, choć zdarzają się przypadki rycin i pseudo-inskrypcji naśladujących żywych.

Status i prawa[]

Selena[]

Na terenie kontynentu Seleny (Al-Dar, Seleny Południowej i Seleny Północnej), nieumarli nie posiadają żadnych praw, w tym prawa do życia, przez co mogą być i są bez przeszkód zabijani. Najpopularniejsza odmiana nieumarłych, ghule, stanowi zagrożenie dla stad zwierząt a nawet mieszkańców wiosek i małych miejscowości, i jako taka jest wybijana na terenach ronańskich, belańskich, kuańskich i nissajskich placówek. Warto zauważyć, że status ankolai nie jest taki sam jak status zwierząt - zwierzęta posiadają w niektórych rejonach Jawy więcej praw.

Z drugiej strony, prawo Seleny zabrania też kontaktu z nieumarłymi, w tym wykorzystywania ich jako siły roboczej lub w celach militarnych / obronnych / przestępczych. Prawa zakazujące nekrofilii zabraniają też kontaktów seksualnych z ankolai. Nekromancja, czyli sztuka tworzenia nieumarłych, jest na terenie Seleny zakazana jako przeciwna kulturze zarówno "rdzennych" Kuanów, jak i ras przybyłych (Ronanów, Belanów i Nissajów).

Wielka Dżungla[]

Na terenach Wielkiej Dżungli, na zachód od Seleny, zamieszkanej przez Gerajów, nekromancja jest dozwolona, a nieumarli posiadają status prawny. W hierarchii stoją niżej od samych Gerajów, i często są ich niewolnikami, ale nie można ich bezkarnie zabić. Niektórzy przywódcy Gerajów wykorzystują nieumarłych jako wojsko, znana jest nawet tradycja rozstrzygania konfliktów klanowych przez armie tworzone wyłącznie przez ankolajów.

Warto zauważyć, że tereny Wielkiej Dżungli cechuje zróżnicowanie obyczajów znacznie większe niż w Selenie, i stosunek do nieumarłych jest dla wielu obszarów cechą czysto kulturową. Na większości terenów na przykład, wskrzeszenie pełnoprawnego członka własnego szczepu jest świętokradztwem, ale znane są przypadki, gdzie zdesperowani rodzice czy rodzeństwo ubiegali się o wskrzeszenie zmarłego członka rodziny.

Tym niemniej, nawet w kulturze Gerajów, nieumarli nigdy nie osiągają wysokiego statusu - większość poglądów i religii traktuje ich jako niższych, pozbawionych duszy, będących przeklętymi za własne czyny, etc. Nawet w kulturach, gdzie występuje składanie ofiar z żywych lub kanibalizm, poświęcanie lub spożywanie ankolajów stanowi jednoznaczne tabu.

Na terenach Wielkiej Dżungli istnieje też jednak jedyna znana zorganizowana społeczność ankolajów - Powstałych - patrz niżej.

Występowanie[]

Większość nieumarłych na terenie Seleny określa się jako ghule. Są to istoty powstałe w wyniku nielegalnych, nekromantycznych eksperymentów lub pod wpływem naturalnej interwencji Blasku w czyjeś zwłoki. Żyją w grupach, wędrownych lub stacjonarnych, rozmieszczonych nieregularnie, choć czestszych w rejonach Seleny Południowej i byłego Chajidzavi (gdzie występuje Zakazana Strefa, obszar najsilniejszego wpływu Blasku). Nie istnieją oficjalne statystyki, ale podejrzewa się, że na terenach Seleny Południowej, w wyniku niesankcjonowanego zastosowania taumaturgii oraz migracji z Zakazanej Strefy i Wielkiej Dżungli, może występować nawet do kilku tysięcy ankolajów, zgrupowanych niekiedy w mniejsze stada i będących zmorą hodowców zwierząt.

Nieumarłych jest znacznie więcej w Wielkiej Dżungli, gdzie są w większości sługami Gerajów, i gdzie z kolei prawie nie występują "dziko". Wyjątkiem jest społeczność Powstałych, która jest niezależna.

Powstali[]

Powstali (Táktsi lub hak-hak Qesh) to społeczność ankolai żyjących na północny Wielkiej Dżungli. Powstali żyją w małych osadach rządzonych przez starszyznę, zajmują się polowaniami i handlem z Gerajami, i używają języka będącego kreolem języka gerajskiego (z elementami veltangu). Na czele Powstałych stoją ankolai-nekromanci, którzy kierują wspólnotą i "stwarzają" dla niej nowych członków. W odróżnieniu od seleńskich ghuli, większość Powstałych jest w miarę inteligentna i fizycznie silna, choć część populacji cierpi na chroniczne schorzenia. Powstali wyróżniają się od innych ankolai także tym, że noszą proste ubrania i bandaże. Nietypowa inteligencja i umiejętność taumaturgii wśród Powstałych była tematem zainteresowań zarówno Gerajów (który przypisywali społeczności nietypowe cechy), jak i kontrowersyjnych seleńskich etnologów.


Advertisement