Conlang Wiki
Advertisement

Dzikie Watahy - rozpowszechniona nazwa (często nieregularnych) oddziałów bandyckich, złożonych głównie z asuryjskich weteranów wojennych, rzadziej rakszaskich i jakszyjskich, oraz zwykłych przestępców i biednej hołoty poszukującej łatwego sposobu polepszenia bytu. Organizują się w armie, liczące niekiedy do 20 000 żołnierzy. Stanowią prawdziwą plagę w Aladronie, zwłaszcza w krajach narmalijskich i na wschód od granic II Imperium. Członków watah nazywa się sarbozami.

Historia i sposób życia[]

Dzikie Watahy są skutkiem biedy panującej w przeludnionych obszarach wiejskich oraz rozwiązywania przestarzałych, i/bądź uznanych za nieudolne, jednostek militarnych. Żołnierze z rozwiązanych oddziałów nie mogą wrócić do domów z racji kodeksu honorowego, przez co mogliby zostać zmuszeni do samobójstwa, jako jednostki niepotrzebne i przynoszące ogromny wstyd klanom, do których przynależą. Jedyną szansą rehabilitacji w oczach krewnych i całej społeczności pozostaje nie złożenie broni i dołączenie do Dzikich Watah.

Władze II Imperium tolerują owych bandytów pod warunkiem, że ich oddziały nie powodują rozbojów we własnym kraju i nie prowokują buntów przeciw władzy. Z tego powodu wydawane są tzw. "listy wierności", gwarantujące oddziałom bandyckim pomoc rządową w zamian za złożenie przysięgi lojalnościowej dla Imperium. Otrzymanie "listu wierności" nadaje sarbozowi tożsamość prawną, pozwala na wojskową rehabilitację i powrót w szeregi armii, lub zaciąg do imperialnej szkoły oficerskiej (w przypadku hołoty). Zazwyczaj to właśnie z takich watah rekrutują się co lepsi wyżsi oficerowie.

Najwięcej "dzikich watah" działało po upadku I Imperium, gdy wszyscy pozostali przy życiu żołnierze asuryjscy (którzy w większości pochodzili z plemion nomadycznych) na własną rękę rozpoczęli walkę partyzancką, organizując się przy tym w liczne grupy.

Jednak w ok. 1000 lat po upadku (w kalendarzu asuryjskim) koczownicze plemiona wojowników zostały wyparte z terytorium dawnego I Imperium przez armie Tilanu, powoli przedostając się na terytoria na których ich potomkowie żyją dzisiaj.

Advertisement