Nie podano opisu zmian |
m (1 wersja) |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W czasie trwania podziału, ówczesne terytorium Spalska zostało poddane wpływom Wielkiego Chanatu Sarajskiego, którego główny ośrodek, Saraj, znajdował się w oazie na pustyni Akbusz. |
W czasie trwania podziału, ówczesne terytorium Spalska zostało poddane wpływom Wielkiego Chanatu Sarajskiego, którego główny ośrodek, Saraj, znajdował się w oazie na pustyni Akbusz. |
||
<p>Od jego wpływów wolny pozostał jedynie Półwysep Szacki, gdzie istniała wolnokupiecka Republika Ivanovska z głównym ośrodkiem w Ivanovsku.</p> |
<p>Od jego wpływów wolny pozostał jedynie Półwysep Szacki, gdzie istniała wolnokupiecka Republika Ivanovska z głównym ośrodkiem w Ivanovsku.</p> |
||
| − | <p>W pierwszej połowie XIV wieku zanotowano znaczny wzrost potęgi Księstwa Drażińskiego, wspieranego przez Chanat za swą największą lojalność. Dlatego udaje im się anektować kilka innych księstewek w swoim regionie (Mednikov, Srebrenica, Drugi, Razinov, Buzakov, Remeni, Kluzica i Prostinje). W roku 1492 Wielki Książę Drażina, Kazimir IV Jaroslav czuje się na tyle potężny, że stacza zwycięską serię siedmiu bitew na granicy z Chanatem, dzięki czemu zrzuca zwierzchnictwo turkijskie ze swego kraju. Jego prawnuk, Ivan VI, wspólnie z Wiatką ostatecznie zdobywa Saraj, likwidując ostatecznie cały Chanat. Następnie rusza na nie mniej silny Ivanovsk, lecz umiera pod murami miasta w wieku 74 lat, nie zostawiając potomka, którego wcześniej własnoręcznie zamordował. |
+ | <p>W pierwszej połowie XIV wieku zanotowano znaczny wzrost potęgi Księstwa Drażińskiego, wspieranego przez Chanat za swą największą lojalność. Dlatego udaje im się anektować kilka innych księstewek w swoim regionie (Mednikov, Srebrenica, Drugi, Razinov, Buzakov, Remeni, Kluzica i Prostinje). W roku 1492 Wielki Książę Drażina, Kazimir IV Jaroslav czuje się na tyle potężny, że stacza zwycięską serię siedmiu bitew na granicy z Chanatem, dzięki czemu zrzuca zwierzchnictwo turkijskie ze swego kraju. Jego prawnuk, Ivan VI, wspólnie z Wiatką ostatecznie zdobywa Saraj, likwidując ostatecznie cały Chanat. Następnie rusza na nie mniej silny Ivanovsk, lecz umiera pod murami miasta w wieku 74 lat, nie zostawiając potomka, którego wcześniej własnoręcznie zamordował. |
| + | [[Image:Ivan VI.jpg|thumb|right|150px|Ivan VI Zdobywca]] |
||
| + | W efekcie czego do Spalska wkroczyły siły Wiatki, której władca (jako siostrzeniec Ivana VI) pretendował do tytułu Wielkiego Księcia Drażina. Jednak po dziewięciu latach okupacji kraju (1551-60) został zmuszony do wycofania się wraz ze swym wojskiem, gdyż cała ludność, pod dowództwem dzielnego bojara Valerego Mihailova, zgodnie stawiła opór najeźdźcy. Valeri wykorzystał zaistniały zamęt w kraju, i po zdobyciu bardzo bogatego Ivanovska oraz przy wsparciu większości oddziałów ogłosił się pierwszym Carem Wielkiego Spalska. Następnie wysłano ekspedycję militarną (za rządów cara Ivana VIII), w celu podboju ludów turkijskich na północy pustyni Akbusz, którą dowodził niejaki pułkownik Andrej Tirjakov, którego rodzina pochodziła z Wiatki. W późniejszym czasie podporządkowano dwa chanaty, położone w Górach Skarpskich - Namir i Karag (patrz: [[Kugulstan]])</p> |
||
<p>XVIII i XIX w. charakteryzowały się rozwojem absolutyzmu oświeconego, który utrzymał się aż do II Rewolucji, a także carskiej cenzury oraz rozbudowanych służb szpiegowskich.</p> |
<p>XVIII i XIX w. charakteryzowały się rozwojem absolutyzmu oświeconego, który utrzymał się aż do II Rewolucji, a także carskiej cenzury oraz rozbudowanych służb szpiegowskich.</p> |
||
| + | |||
| + | * [[Władcy Spalska]] |
||
| + | |||
| + | {{stub}} |
||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Spalsko]] [[Kategoria:Jawia]] [[Kategoria:Użytkownik:Artaxes]] |
||
| + | |||
| + | {{Panslawia}} |
||
Aktualna wersja na dzień 22:50, 24 mar 2009
Słowianie pojawili się na terenach obecnego Spalska i Gnazdovstiny z końcem VIII w., na terenach obecnyche regionów Starospalsko i Gnazdovstina (obecnie płd.-zachodnia Wiatka). Ekspansja na terytoria wybrzeża nastąpiła w X w., co spowodowało bliższe powiązanie części ludności z morzem, a także asymilację dotychczasowej ludności irańskiej. W XII wieku nastąpiło rozbicie dzielnicowe. Państwo podzielono między pięcioma synami Wielkiego Księcia Bogomila III - najstarszy Miroslav pozostał w najstarszej części kraju, w Gnazdowie, Jaroslav zajął skrajnie wysunięty wówczas na północ Drażin, Jura - obszar obecnej Szackiej RA na Półwyspie Szackim, Mihail - region Belobreżski, Radogost - region o nazwie Novospalsko, na wschód od Drażina i jednocześnie na północ od Otczesny (ziemi rdzennej, ojczyzny) znanej obecnie jako Starospalsko (łącznie z Gnazdovstiną). W czasie trwania podziału, ówczesne terytorium Spalska zostało poddane wpływom Wielkiego Chanatu Sarajskiego, którego główny ośrodek, Saraj, znajdował się w oazie na pustyni Akbusz.
Od jego wpływów wolny pozostał jedynie Półwysep Szacki, gdzie istniała wolnokupiecka Republika Ivanovska z głównym ośrodkiem w Ivanovsku.
W pierwszej połowie XIV wieku zanotowano znaczny wzrost potęgi Księstwa Drażińskiego, wspieranego przez Chanat za swą największą lojalność. Dlatego udaje im się anektować kilka innych księstewek w swoim regionie (Mednikov, Srebrenica, Drugi, Razinov, Buzakov, Remeni, Kluzica i Prostinje). W roku 1492 Wielki Książę Drażina, Kazimir IV Jaroslav czuje się na tyle potężny, że stacza zwycięską serię siedmiu bitew na granicy z Chanatem, dzięki czemu zrzuca zwierzchnictwo turkijskie ze swego kraju. Jego prawnuk, Ivan VI, wspólnie z Wiatką ostatecznie zdobywa Saraj, likwidując ostatecznie cały Chanat. Następnie rusza na nie mniej silny Ivanovsk, lecz umiera pod murami miasta w wieku 74 lat, nie zostawiając potomka, którego wcześniej własnoręcznie zamordował.
Ivan VI Zdobywca
W efekcie czego do Spalska wkroczyły siły Wiatki, której władca (jako siostrzeniec Ivana VI) pretendował do tytułu Wielkiego Księcia Drażina. Jednak po dziewięciu latach okupacji kraju (1551-60) został zmuszony do wycofania się wraz ze swym wojskiem, gdyż cała ludność, pod dowództwem dzielnego bojara Valerego Mihailova, zgodnie stawiła opór najeźdźcy. Valeri wykorzystał zaistniały zamęt w kraju, i po zdobyciu bardzo bogatego Ivanovska oraz przy wsparciu większości oddziałów ogłosił się pierwszym Carem Wielkiego Spalska. Następnie wysłano ekspedycję militarną (za rządów cara Ivana VIII), w celu podboju ludów turkijskich na północy pustyni Akbusz, którą dowodził niejaki pułkownik Andrej Tirjakov, którego rodzina pochodziła z Wiatki. W późniejszym czasie podporządkowano dwa chanaty, położone w Górach Skarpskich - Namir i Karag (patrz: Kugulstan)
XVIII i XIX w. charakteryzowały się rozwojem absolutyzmu oświeconego, który utrzymał się aż do II Rewolucji, a także carskiej cenzury oraz rozbudowanych służb szpiegowskich.
