Język aczmacki

aczmacki Ačmåta Kålba
Utworzenie:	Pruthenia w 2009 - dziś
Cel utworzenia:	na potrzeby konłorldu
Używany w :	Republika Aczmatu, Warhat
Ilość mówiących	96 780 000(2030)
Sposoby zapisu:	runy aczmackie; zastępczo łacinka
Klasyfikacja:	języki indoeuropejskie języki aczmackie języki południowoaczmackie język aczmacki
Status urzędowy
Oficjalna regulacja:	Rada Języka Aczmackiego (Vīt Ačmåti Kålbi)
Lista conlangów

Język aczmacjki (acz. ačmåta kålba) język indoeuropejski z rodziny aczmackiej; oficjalny język Republiki Aczmatu i język aczmackiej mniejszości narodowej w Królestwie Warhatu. Posługuje się nim około 95 mln ludzi

Alfabet i wymowa

Zapis	IPA	Uwagi
a	[a]
ā	[a:]
å	[o]
b	[b]
c	[ʦ]
č	[ʧ]
d	[d]
e	[ɛ]
ē	[ɛ:]
ę	[ɛ̃]
ė	[e]	palatalizuje poprzedzające spółgłoski
g	[g]
h	[x]	przed "v" wymawiane jako [ɣ]
i	[i]	palatalizuje poprzedzające spółgłoski
ī	[i:]	palatalizuje poprzedzające spółgłoski
į	[ĩ]	palatalizuje poprzedzające spółgłoski
j	[j]	pomiędzi dwoma spółgłoskami czytane jako [i]
k	[k]
l	[l]
m	[m]
n	[n]
o	[ɔ]
ō	[ɔ:]
ǫ	[ɔ̃]
p	[p]
r	[r]
s	[s]
š	[ʃ]
t	[t]
u	[u]
ū	[u:]
ų	[ũ]
ů	[ɵ]
v	[v]
y	[ɯ]
z	[z]
ž	[ʒ

Rzeczownik

Rodzaj

Rzeczowniki w języku aczmackim posiadają trzy rodzaje:

• męski - wyrazy kończące się spógłoskami, np. cešimas 'dzieciństwo'
• żeński - wyrazy kończące się samogłoską "a", np. ceka 'dziewczynka'
• nijaki - wyrazy kończące się na "-is", np. cešis 'dziecko'

Dejkinacja

Język aczmacki rozróżnia cztery deklinacje:

• I deklinacja – wyrazy zakończone na samogłoskę "a"

Przypadek	Liczba Poj.	Liczba Pdw.	Liczba Mnoga
Mianownik	sōma napój	sōmav	sōm
Dopełniacz	sōmi	sōmiv	sōmot
Celownik	sōmen	sōmęv	sōmy
Biernik	sōmie	sōmyv	sōmus
Narzędnik	sōmu	sōmov	sōmaen
Miejscownik	sōme	sōmėv	sōmoj
Ablatyw	sōmo	sōmovi	sōmar
Allativus	sōmė	sōmėvi	sōmik
Wołacz	sōmå	sōmes	sōmikas

• II deklinacja – wyrazy zakończone spółgłoską zmiękczaną

Przypadek	Liczba Poj.	Liczba Pdw.	Liczba Mnoga
Mianownik	nåsevekt plecak	nåsevektav	nåsevekci
Dopełniacz	nåsevekten	nåsevekciv	nåsevektot
Celownik	nåsevekcie	nåsevektę	nåsevekty
Biernik	nåsevektu	nåsevektyv	nåsevektus
Narzędnik	nåsevekte	nåsevektozv	nåsevektan
Miejscownik	nåsevekto	nåsevekcėv	nåsevektoj
Ablatyw	nåsevektǫ	nåsevektov	nåsevektar
Allativus	nåsevekcė	nåsevekcėvi	nåsevekcik
Wołacz	nåsevekctå	nåsevektes	nåsevektas

• III deklinacja – wyrazy zakończone spółgłoską niezmiękczaną

Przypadek	Liczba Poj.	Liczba Pdw.	Liczba Mnoga
Mianownik	suniz pies	sunizav	sunizi
Dopełniacz	sunizi	suniziv	sunizot
Celownik	sunizyn	sunizę	sunizy
Biernik	sunizi	sunizy	sunizus
Narzędnik	sunizu	sunizo	sunizan
Miejscownik	sunize	sunizėv	sunizoj
Ablatyw	sunizǫ	sunizov	suniza
Allativus	sunizė	sunizėvi	sunizik
Wołacz	sunizå	sunizes	sunizas

• IV deklinacja – wyrazy kończące się cząstką -is

Przypadek	Liczba Poj.	Liczba Pdw.	Liczba Mnoga
Mianownik	cešis dziecko	cekav	ceken
Dopełniacz	ceši	cešiv	cekot
Celownik	cešin	cekę	ceky
Biernik	ceši	ceky	ceku
Narzędnik	ceku	ceko	cekun
Miejscownik	ceše	cešėv	cekoj
Ablatyw	cekǫ	cekov	ceka
Allativus	cešė	cešėvi	cešik
Wołacz	cekå	cekes	cekas

Niektóre spógłoski wymieniają się przed ė, i, ī oraz į :

• t > c
• k > š
• d > č
• g > ž
• h > š