Język anbopadzki, daw. anbopdyjski (anbocp'dres lub anbop'des) - dzieło wczesnej językotwórczości Milya0. Wraz z satyką i milangią należy do trzech wielkich języków tego twórcy sprzed poznania Forum.
W poniższym artykule zastosowano transkrypcję łacińską anbopcedy.
Język anbopadzki najprawdopodobniej został stworzony w roku 2006. W stosunku do innych języków tego okresu twórczości Miłego, posiada wiele innowacji i jest bardzo dobrze opisany - w szczególności koniugacja.
Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z zeszytu "Wcale Nie! 2". Był również opisywany w zeszytach "Wcale Nie 3" i "Wcale Nie 7". Język bardzo przypominający anbopadzki, ale z czterema przypadkami, pojawił się w zeszycie "Siłomoc 1".
Ponadto niezwykle trudno jednoznacznie zakwalifikować dany zapisek do konkretnego języka. Nierzadko pozostaje analiza użytej pisowni i słownictwa.
Możliwe, że autor będzie kontynuował projekt.
Innowacje[]
Niewątpliwie do innowacji wymyślonych bez oparcia na zewnętrznych źródłach należą:
ekskluzywność/inkluzywność 1. os. l. mnogiej (wraz z zaimkiem neutralnym), później zarzucona:
np. estesm - jesteśmy; estest - ja i ty jesteśmy; sätent - ja i oni jesteśmy.
odmiana prefiksowa:
np. kates - koty -> en'kates - kotów; säti - są -> de'säti - byli.
odmiana partykuł przez osoby (por. fińska partykuła przecząca):
np. češ - czy ty; neš - ty nie; čy'neš - czy ty nie.
Zaimki[]
Wcale Nie 2[]
os.
l.poj.
l.mn.
1.
mijk - mike ja - mój
mijr - mirke ja i ty - nasz
wijk - wike my - nasz
wijr - wirke ja i on - nasz
2.
dijk - dike ty - twój
dejr - dirke wy - wasz
3.
her - heke on - jego
teg - tegirke oni - ich
heg - hege ona - jej
hejr - hirke one - ich
neh - neke ono - jego
ther - daher ten - tamten
tegs - dategs ci - tamci
theg - daheg ta - tamta
tirks - dahir te - tamte
teh - daneh to - tamto
härke - därke tu - tam
Wcale Nie 7[]
os.
l.poj.
l.mn.
1.
mijk - mike ja - mój
wijk - wike my - nasz
2.
dijk - dike ty - twój
dejr - dirke wy - wasz
3.
her - hirke on - jego
teg - tegirke oni - ich
heg - hegke ona - jej
hijk - hejke one - ich
neh - neke ono - jego
ther - d'her ten - tamten
teg - d'teg ci - tamci
theg - d'heg ta - tamta
thijk - d'hijk te - tamte
tneh - d'neh to - tamto
Deklinacja[]
Wcale Nie 2[]
przypadek
przedrostek/końcówka
objaśnienie
nazwa
M
-
to
Namesäty
D
en'-
tego
Enmesäty
C
vo'-
temu
Vomesäty
B
-
to
Namesäty
N
ad'-
tym
Admesäty
N
mät -
z tym
Namesäty
Ms.
ä od'-
o tym
Odäsateri
W
-(a)n
Remäšäty
Ms.
iän od'-
w tym
Odäsäteri
l.m.
N
-(e)s
E
V
A
O
-(e)si
R
-(y)s'n(y)
Na przykładzie rzeczownika kats - kot.
sg
pl
Nom
kats
kates
Gen
en'kat
en'kates
Dat
vo'kat
vo'kates
Ins
ad'kat
ad'kates
Pre
ä od'kats
ä od'katesy
Voc
katen
katys'ny
Koniugacja[]
Wcale Nie 2[]
het'to - mieć
1.
het'tem
1.
het'tesm
1a.
het(u)'tesm
1b.
hatu'tem
2.
het'teš
2.
het'tet
3.
het'te
3.
het'ti
machto - robić
1.
machtem
1.
machtesm
1a.
machtesm
1b.
machtam
2.
machteš
2.
machtet / machta
3.
machte / mechts
3.
machti / macheti / mechat
lerneto - uczyć się
1.
lernetem
1.
lernetesm
1a.
lernesm
1b.
lernetesm
2.
lerneteš
2.
lernetet
3.
lernete
3.
lerneti
sketesto - jeździć (na łyżwach, wrotkach, deskorolce)