mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | {{język|nazwa=język malinowski|nazwa własna= |
+ | {{język|nazwa=język malinowski|nazwa własna= xáikuata Málinuaska|conlanger3=uwp.mal.mil|twórca=[[user:Milya0|Miły]]|rok=2010|cel=nieświadoma inspiracja językiem abchaskim}} |
− | [[Plik:Malinuan.png|thumb|right|200px|Zaznaczono tereny używania języka malinowskiego. Zaciemniono teren Malinowy.]] |
+ | [[Plik:Malinuan.png|thumb|right|200px|Zaznaczono tereny używania języka malinowskiego. Zaciemniono teren [[Malinowa|Malinowy]].]] |
− | '''Język malinowski''' (''xáikuata |
+ | '''Język malinowski''' (''xáikuata Málinuaska'' {{IPA|'ʒɜɪkʷɔtɐ 'maʎɪnʷɔskɐ}}) - język słowiański ze świata [[Jawia|Jawii]]. Występują w nim dwa fonemy samogłoskowe, które w zależności od pozycji i akcentu mogą mieć po 8 alofonów. Zapisywany cyrylicą i alfabetem łacińskim (w [[1990]] powstała oficjalna transkrypcja), posiada także własny alfabet. |
− | [[24 lutego]] (''24 Mwáxany'') to dzień języka malinowskiego (''dxínu waxáikuatcai Málinuaskyai''). Nauka o języku malinowskim to malinwistyka ('' |
+ | [[24 lutego]] (''24 Mwáxany'') to dzień języka malinowskiego (''dxínu waxáikuatcai Málinuaskyai''). Nauka o języku malinowskim to malinwistyka (''Málinuawikuata''). |
==Przybliżone przemiany fonetyczne== |
==Przybliżone przemiany fonetyczne== |
Aktualna wersja na dzień 22:24, 16 lis 2010
język malinowski xáikuata Málinuaska | |
---|---|
Utworzenie: | Miły w 2010 |
Cel utworzenia: | nieświadoma inspiracja językiem abchaskim |
Kody | |
Conlanger–3 | uwp.mal.mil |
Lista conlangów | |
Język malinowski (xáikuata Málinuaska 'ʒɜɪkʷɔtɐ 'maʎɪnʷɔskɐ) - język słowiański ze świata Jawii. Występują w nim dwa fonemy samogłoskowe, które w zależności od pozycji i akcentu mogą mieć po 8 alofonów. Zapisywany cyrylicą i alfabetem łacińskim (w 1990 powstała oficjalna transkrypcja), posiada także własny alfabet.
24 lutego (24 Mwáxany) to dzień języka malinowskiego (dxínu waxáikuatcai Málinuaskyai). Nauka o języku malinowskim to malinwistyka (Málinuawikuata).
Przybliżone przemiany fonetyczne[]
- palatalizacja malinowska (č´, c´, dž´, dz´, š´ > ć, dź, ś > ky, gy, hy)
- możliwe, że zaszła jeszcze na etapie prajęzyka, zastępując palatalizacje prasłowiańskie, wówczas: k, g, x > ky, gy, hy / przed i, ě, e, ę, ь, j
- metateza or-, ol do ra, la
- zmiękczenie spółgłosek przed samogłoskami przednimi (i, ь, e, ę, ě)
- zaokrąglenie spółgłosek przed samogłoskami tylnymi (u, o, ą, czasem ъ)
- wzmocnienie miękkości (t´, d´, s´, z´, r´ > tc, dx, c, x)
- zanik jerów słabych i przemiana mocnych w "i"
- zanik nosowości (ę, ą > a)
- uproszczenie systemu samogłosek (i, y, u > i; ě, a, o > a; e, czasem o > ai)
Fonologia[]
Spółgłoski[]
Szeregi spółgłosek (jasne, zaokrąglone, miękkie) odzwierciedlają relacje morfologiczne.
wargowe | zwarte | szczel. | nosowe | ||
---|---|---|---|---|---|
jasne | b | p | v | m | |
zaokrąglone | bʷ bu |
pʷ pu |
βʷ vv |
mʷ mu | |
miękkie | bʲ by |
pʲ py |
vʲ vy |
mɲ͡ my |
dziąsłowe | zwarte | szczel. | nosowe | półotw. | boczne | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
jasne | d | t | z | s | n | ɹ r |
l |
zaokrąglone | dʷ du |
tʷ tu |
zʷ zu |
sʷ su |
nʷ nu |
w | ɫ ll |
miękkie | d͜ʒ dx |
t͜ʃ tc |
ʒ x |
ʃ c |
nɲ͡ ny |
ʒ x |
ʎ ly |
tylnojęzykowe | zwarte | szczel. | półotw. | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jasne | g | k | x h |
j | w | |
zaokrąglone | gʷ gu |
kʷ ku |
ʍ f | |||
miękkie | ɟ gy |
c ky |
ç hy |
j |
- C - spółgłoska jasna
- L - spółgłoska zaokrąglona
- P - spółgłoska miękka
Samogłoski[]
Alofony trzech fonemów samogłoskowych.
po spółgłoskach | a | á | ai | ái | i | í |
---|---|---|---|---|---|---|
jasnych | ɐ | 'a | ɜ | 'ɜɪ | ə | 'ɨ |
zaokrąglonych | ɔ | 'ɒ | o | 'ɔu | ʊ | 'u |
miękkich | ɛ | 'æ | e | 'ɛi | ɪ | 'i |
Alfabet[]
Cyrylica | Łacinka | Alfabet malinowski |
Transkrybcja fonemiczna |
Uwagi |
---|---|---|---|---|
А́ а́ | Á á | Ó | /'a/ | akcentowane /a/ |
А а | A a | O | /a/ | nieakcentowane /a/ |
Б б | B b | Ь | /b/ | |
Бъ бъ | Bu bu | ЬV | /bʷ/ | |
Бь бь | By by | Ь' | /bʲ/ | |
В в | Vv vv | BV | /β/ | |
Вь вь | Vy vy | B' | /vʲ/ | |
Ѵ ѵ | V v | B | /v/ | w 1954 przeniesiona z końca alfabetu |
Г г | G g | C | /g/ | |
Гъ гъ | Gu gu | CV | /gʷ/ | |
Д д | D d | Δ | /d/ | |
Дъ дъ | Du du | ΔV | /dʷ/ | |
Ѓ ѓ | Gy gy | C' | /ɟ/ | |
Ж ж | X x | Z' | /ʒ/ | |
З з | Z z | Z | /z/ | |
Зъ зъ | Zu zu | ZV | /zʷ/ | |
І́ і́ | Í í | Í | /'i/ | akcentowane /i/ |
І і | I i | I | /i/ | nieakcentowane /i/ |
И́ и́ | 'Í | akcentowane, zamiast ьі́ | ||
И и | 'I | nieakcentowane, zamiast ьі | ||
Ј ј | J j | " | /j/ | |
К к | K k | K | /k/ | |
Къ къ | Ku ku | KV | /kʷ/ | |
Л л | L l | Λ | /l/ | |
Лъ лъ | Ll ll | ΛV | /ɫ/ | |
Љ љ | Ly ly | Λ' | /ʎ/ | |
М м | M m | M | /m/ | |
Мъ мъ | Mu mu | MV | /mʷ/ | |
Мь мь | My my | M' | /mɲ/ | |
Н н | N n | N | /n/ | |
Нъ нъ | Nu nu | NV | /nʷ/ | |
Њ њ | Ny ny | N' | /ɲ/ | |
О́ о́ | VÓ | akcentowane, zamiast ъа́ | ||
О о | VO | nieakcentowane, zamiast ъа | ||
Пп | P p | П | /p/ | |
Пъпъ | Pu pu | ПV | /pʷ/ | |
Пьпь | Py py | П' | /pʲ/ | |
Рр | R r | P | /ɹ/ | |
Сс | S s | S | /s/ | |
Ҫҫ | Su su | SV | /sʷ/ | |
Т т | T t | T | /t/ | |
Тъ тъ | Tu tu | TV | /tʷ/ | |
Ќ ќ | Ky ky | K' | /c/ | |
У у | W w | VV | /w/ | |
Ф ф | F f | XV | /ʍ/ | |
Х х | H h | X | /x/ | |
Хь хь | Hy hy | X' | /ç/ | |
Ч ч | Tc tc | T' | /t͜ʃ/ | |
Џ џ | Dx dx | Δ' | /d͜ʒ/ | |
Ш ш | C c | S' | /ʃ/ | |
Ы́ ы́ | VÍ | akcentowane, zamiast ъі́ | ||
Ы ы | VI | nieakcentowane, zamiast ъі | ||
Я́ я́ | 'Ó | akcentowane, zamiast ьа́ | ||
Я я | 'O | akcentowane, zamiast ьа |
Zaimki[]
Końcówki osobowe[]
os. | l.poj. | l.mn. |
---|---|---|
1. | -(a)my | -(a)n |
2. | -(a)tc | -(a)v |
3. | -(a)ny | |
zwr. | -c(a) |
Końcówki osobowe pełnią szereg funkcji:
- służą do oznaczania konstrukcji posiadacza
- są używane w koniugacji przedmiotowej
- występują w odmianie zaimków.
Końcówki osobowe mogą być doklejone bezpośrednio do przedimków - w ten sposób zaimki odmieniają się lokatywnie.
* | v(in)- | z(in)- | na- | pxi(j)- | nad(i)- | puad(i)- |
---|---|---|---|---|---|---|
1 sg | vimy we mnie |
zimy mną |
namy o mnie |
pximy przy mnie |
nadimy na mnie/nade mną |
puadimy pode mną |
Deklinacja[]
W malinowskiej deklinacji wyróżnia się pięć przypadków: mianownik, biernik, celownik, miejscownik, ablatyw.
Rzeczowniki mogą mieć jeden z dwóch rodzajów. Przymiotniki zgadzają się z rzeczownikami pod względem rodzaju, przypadka i liczby. Deklinacje są rozróżniane według końcówki słowa, a nie rodzaju.
Grupy deklinacyjne[]
I -C | II -L | III -a | IV -P | |
---|---|---|---|---|
N sg | lyat | sinu | duihya | matcaix |
Ac sg | lyata | sinui | duihyai | matcaixai |
D sg | lyatui | sinuavyi | duihyi | matcaixi |
L sg | lyatcai | sinui | duihyi | matcaixai |
Ab sg | lyatuam | sinuim | duihyaim | matcaixim |
W rozwoju języka malinowskiego doszło do zaniku prasłowiańskiej grupy V i wyrównania tematów (np. kry > kwivy, imę > myainy, mati > matcaix, telę > tcailyatc, slovo > sllavyaic). Tak, jak w przypadkach zależnych, temat jest zakończony spółgłoską palatalizowaną i zaliczany do czwartej grupy.
Odmiana lokatywna[]
Do rzeczownika w bierniku jest przyłączany przyimek, np.
- matcaix (matka) - wamatcaixai (matki)
- duihya (duch) - vinduihyai (w duchu)
- sinu (syn) - zinsinui (synem)
- lyat (rok) - nalyatcai (o roku)
Koniugacja[]
Odmiana czasowników wykazuje cechy fleksyjne i aglutynacyjne.
Ponadto nie ma osobnego czasownika "mieć" i zamiast niego używa się konstrukcji posesywnych i "być" (np. Mam książkę. = Jest moja książka.)
Koniugacja podmiotowa[]
bezokolicznik | |||
---|---|---|---|
* | bítci | C -atci | P -itci |
czas teraźniejszy | |||
1. sg | áim | C -a | P -a |
2. sg | áic | P -aic | P -ic |
3. sg | áist | P -ai | P -i |
1. pl | áim | P -aim | P -im |
2. pl | áitca | P -aitca | P -itca |
3. pl | sát | C -at | P -at |
czas przeszły | |||
1. sg | byáh | C -aha | P -aha |
2. sg | byáhyai | C -ahyai | P -ahyai |
3. sg | byáhyai | C -ahyai | P -ahyai |
1. pl | byáfaim | C -afaim | P -afaim |
2. pl | byáhyaitca | C -ahyaitca | P -ahyaitca |
3. pl | byáhat | C -ahat | P -ahat |
czas przyszły | |||
1. sg | báda | C -aksa | P -iksa |
2. sg | bádxaic | C -aksaic | P -iksaic |
3. sg | bádxai | C -aksai | P -iksai |
1. pl | bádxaim | C -aksaim | P -iksaim |
2. pl | bádxaitca | C -aksaitca | P -iksaitca |
3. pl | bádat | C -aksat | P -iksat |
tryb rozkazujący | |||
2. sg | bádx | P -i | P - |
1. pl | bádxam | P -am | P -am |
2. pl | bádxatca | P -atca | P -atca |
Koniugacja przedmiotowa[]
os. | l.poj. | l.mn. |
---|---|---|
1. | -(a)my | -(a)n |
2. | -(a)tc | -(a)v |
3. | -(a)ny | |
zwr. | -c(a) |
Czasowniki przechodnie mogą odmieniać się przez osoby dopełnienia, doklejając końcówki osobowe.
* | vyidxa widzę |
vyidxic widzisz |
---|---|---|
1. sg | - | vyídxicamy widzisz mnie |
2. sg | vyídxatc widzę cię |
- |
3. | vyídxany widzę jego/ją |
vyídxicany widzisz jego/ją |
1. pl | vyídxan widzę nas |
vyídxican widzisz nas |
2. pl | vyídxav widzę was |
vyídxicav widzisz was |
refl. | vyídxas widzę się |
vyídxicsa widzisz się |
Liczebniki[]
- 1. jáidinu
- 2. dvá
- 3. txái
- 4. kyaitirái
- 5. pyátc
- 6. hyáistc
- 7. cáimy
- 8. wásmy
- 9. dxáivyatc
- 10. dxáicatc
- 11. jáidinadxaic
- 12. dvánadxaic
- 13. txáinadxaic
- 14. kyaitiráinadxaic
- 15. pyánadxaic
- 16. hyáisnadxaic
- 17. cáinadxaic
- 18. wásnadxaic
- 19. dxáivyanadxaic
- 20. dvadxáicatci
- 30. txaidxáicatci
- 40. kyaitirdxáicatci
- 50. pyadxácatci
- 60. hyasdxácatci
- 70. caimydxácatci
- 80. wasmydxácatci
- 90. dxaivyadxácatci
- 100. stuá
- 200. dvyásta
- 300. txáista
- 400. kyaitiráista
- 500. pyátcistu
- 600. hyáistcistu
- 700. cáimyistu
- 800. wásmyistu
- 900. dxáivyatcistu
- 1000. tícatc