Język miłoahtialański

Flaga języka ahti mi - oparta na fladze Ahtialii, lecz z zielonym kolorem.

Język miłoahtialański, ahti μ, właśc. język ahtialański, wersja mi - język sztuczny będący jedną z odnóg języka ahtialańskiego, stworzony dla własnych celów przez Miłego. Wiele jego elementów pochodzi wprost z ahtialańskiego, ma również wspólne słownictwo, toteż RWHÔ jest nazywany współtwórcą.

Ahti mi w żaden sposób nie jest samodzielnym językiem, odrębnym od języka ahtialańskiego.

Fonologia

Ahti mi zachował skomplikowanie fonetyczne po języku ahtialańskim, jednakże starano się ograniczyć liczbę fonemów marginalnych.

Samogłoski

	Przednie		Centralne		Tylne
Przymknięte	i • y (ɨ) • ʉ ɯ • u (e) (ʏ) ɘ (o) (ə) ɛ ɔ ä (ɑ)
Prawie przymknięte
Półprzymknięte
Średnie
Półotwarte
Prawie otwarte
Otwarte

Ahti mi ograniczył liczbę fonemów samogłoskowych z 12 do 9.

Samogłoski retrofleksyjne (fenomen języka ahtialańskiego) zostały zastąpione zwykłymi samogłoskami zaokrąglonymi.

Spółgłoski

		Dwuwargowe	Wargowo- zębowe	Między- zębowe	Zębowe	Dziąsłowe /zadziąsłowe	Podniebienne	Welarne	Języczkowe	Nagłośniowe	Krtaniowe
Nosowe		m				n	ɲ	ə̯̃
Zwarte		p b			t d			k g	q ɢ~ʛ		ʔ
Afrykaty					ʦ	ʧ	ʨ
Szczelinowe		(ɸ) β	f v	θ ð	s z	ʃ	ɕ (ç) (ʝ)	(x) ɣ		ʜ ʢ	h (ɦ)
Półsamogłoski		w (w̃)					j		ʁ
Uderzeniowe						ɾ
Boczne					(l ɫ)		ɮ
Mlaski		ʘ			ǀ	ǃ (ǁ)			q’

Ze spółgłosek pozbyto się ejektywów. Pierwotnie miały zostać usunięte mlaski, jednak te zostały wskutek osobistych upodobań autora.

Doszło także do wzmocnienia n fortis do nosowego hiatusu oznaczanego ə̯̃ i połączenia z substratem samogłosek nosowych (jak w: ahtialant, nudunt, zapisywane: ahtialañ, nuduñ).

Alfabet

Alfabet łaciński jest oparty na piśmie ahtialańskim (pośrednio przez cyrylicę) i istnieje w dwóch formach: transliteracji i transkrypcji. Z założenia oba zapisy zawierają tylko litery z zakresów Unicode Basic Latin, Latin-1 Supplement, Latin Extended-A i Latin Extended-B (Unikod od 0000 do 024f).

Ahtial.	Cyr.	Nazwa lit.	IPA	Łac.	Translit.	Transkr.
	А а	аљфа alfa	a	A a	A a	A a
	Я я	я ya	ja	Ya ya	Á á	Ya ya
	Ӓ ӓ	ӓ ay	aj	Ay ay	À à	Ay ay
	Ӑ ӑ	аквад akvad	ɑkɸa	Ă ă	Ă ă	Akva akva
	Б б	бєєта beeta	b	B b	B b	B b
	Г г	гамма gamma	g	G g	G g	G g
	ГЬ гь		ɢ	Gʹ gʹ	G` g°	G' g'
	Ғ ғ	ғамма ġamma	ɣ	Ġ ġ	Ġ ġ	Ġ ġ
	Д д	дєљта delta	d	D d	D d	D d
	Ҙ ҙ	ҙао ðao	ð	Đ đ	Ð ð	Ð ð
	Є є	є ѱіљон e psilon	ɛ	E e	E e	E e
	Е е	е ye	je	Ye ye	É é	Ye ye
	Ё ё	ё ey	ɛj	Ey ey	È è	Ey ey
	З з	зєта zeta	z	Z z	Z z	Z z
	Ц ц	цади cadī	ʦ	C c	C c	C c
	ЦЪ цъ		ǀ	C’ c’	C' c´	C' c'
	Ћ ћ	ћад ćad	ʨ	Ċ ċ	Ć ć	Ć ć
	Ч ч	чаљук čaluk	ʧ	Ç ç	Č č	Č č
	И и	ита ī	iː	Ī ī	Ī ī	Ī ī
	Ѳ ѳ	ѳєта þeta	θ	Ṭ ṭ	Þ þ	Þ þ
	І і	і ота i ota	i	İ i	I i	I i
	Ј ј	јота jota	j	J j	J j	J j
	К к	кап҃а kappa	k	K k	K k	K k
	КЪ къ		q’	K’ k’	K' k´	K' k'
	Љ љ	љамда lamda	ɮ	L l	L l	L l
	ЉЪ љъ		ǁ	L’ l’	L' l´	L' l'
	Л л	ланік ŭanik	w	Ŭ ŭ	Ŭ ŭ	Ŭ ŭ
	Ж ж	жєҁу wequ	v	W w	W w	W w
	Ҝҝ	ҝаа kñaa	kⁿ	Kn kn	Ķ ķ	Kñ kñ
	М м	мы mî	m	M m	M m	M m
	МЪ мъ		ʘ	Mʹ mʹ	M' m´	M' m'
	Ө ө	ө ѱіљон ö psilon	ɘ	Ö ö	Ö ö	Ö ö
	Н н	ны nî	n	N n	N n	N n
		наа ñaa	ə̯̃			Ñ ñ
	У у	у ѱіљон u psilon	u	U u	U u	U u
	Ю ю	ю yu	ju	Yu yu	Ú ú	Yu yu
	Ӱ ӱ	ӱ uy	uj	Uy uy	Ù ù	Uy uy
	Ѯ ѯ	ѯі ksi	ks	X x	X x	Ks ks
	О о	о микрон o mīkron	ɔ	O o	O o	O o
	Ω ω	ω yo	jɔ	Yo yo	Ó ó	Yo yo
	Ӧ ӧ	ӧ oy	ɔj	Oy oy	Ò ò	Oy oy
	П п	пі pi	p	P p	P p	P p
	Р р	ро ro	r	R r	R r	R r
	Рх рх		ʁ	Rh rh	Rh rh	Rh rh
	Ү ү	ү ѱіљон ü psilon	y	Ü ü	Ü ü	Ü ü
	Ұ ұ	ұ микрон ů mīkron	ʉ	Ů ů	Ů ů	Ů ů
	S s	sіғма siġma	s	S s	S s	S s
	Щ щ	щімода śimoda	ɕ	Ṡ ṡ	Ś ś	Ś ś
	Ш ш	шан šan	ʃ	Ş ş	Š š	Š š
	Т т	тау tau	t	T t	T t	T t
	ТЪ тъ		ǃ	T’ t’	T' t´	T' t'
	Ԏ ԏ	ԏаа tñaa	tⁿ	Tn tn	Ţ ţ	Tñ tñ
	В в	вєрє vere	β	V v	V v	V v
	Ы ы	ы ѱіљон î psilon	ɨ	I ı	Y y	Î î
	Ӳ ӳ	ӳ yî	ʝɨ	Yı yı	Ý ý	Yî yî
	Ӹ ӹ	ӹ îy	ɨj	Iy ıy	Ÿ ÿ	Îy îy
	Ҧ ҧ	ҧаа pñaa	pⁿ	Pn Pn	Ņ ņ	Pñ pñ
	Ф ф	фі fi	f	F f	F f	F f
	Һ һ	һаа hñaa	hⁿ	Fn fn	Ĥ ĥ	Hñ hñ
	Ҁ ҁ	ҁан qan	q	Q q	Q q	Q q
	Х х	хі hi	h	H h	H h	H h
	Ѱ ѱ	ѱі psi	ps	Ps ps	Ş ş	Ps ps
	Ҳ ҳ	ҳуа ħua	ʜ	Ħ ħ	Ħ ħ	Ħ ħ

Deklinacja

Deklinacja w ahti mi była jedną z propozycji deklinacji języka ahtialańskiego. W dużej mierze opiera się ona na wartościach głosek wyrazu. Wartość można też zmienić odpowiednimi sufiksami - wartościownikami.

wartość	+ pozytywna	- negatywna	^ podniosła	0 nijaka
spółgłoski	[w], [l], [ɫ], [j], [ɥ], [m], [ɲ], [ɬ], [ʨ], [ɕ]	[ʜ], [r], [g], [ʝ], [ɢ], [ʦ], [x]	[r], [n͈], [z], [hs], [s], mlaski	[k], [n], [f], [β], [d], [p], [q’], [ʕ]
samogłoski	[ɛ], [ä], [ɔ], [u],	[ɘ], [ɯ], [ʉ], [y], [i]	samogłoski długie, dyftongi, samogłoski poprzedzone [w] lub [?]	[ɛ], [ɨ], [ɔ], [ɯ]
wartościowniki	-īs, -paŭ, -pa	-ħe, -ħen	-raa, -rey	-i, -ti

W ahti mi występują cztery przypadki: mianownik, dopełniacz (pełni funkcję biernika), celownik i narzędnik. Za przypadki można też uznać przysłówki lokatywne tworzone aglutynacyjnie.

deklinacja		spółgłoskowa				samogłoskowa			wartościowa
wartość		+	-	^	0	+	-	^	+		-	^	0
sg	N	-	-	-	-	-	-	-	-īs	-paŭ/-pa	-ħe/-ħen	-raa/-rey	-(t)i
	G	-ma	-ne	-na	-(o)n	-am-	-en-	-v-	īsma	pya	ħene	raava	tivi
	D	-lai	-re	-rai	-lan	-al-	-er-	-r-	īlai	pliya	ħere	raalav	tisi
	I	-las	-ros	-ros	-(o)s	-as-	-os-	-s-	īlas	plas	ħeros	raara	tihi
pl	N	-yu	-î	-î	-î	-yu	-î	-î	-īsyu	-pyu	-ħenî	-raî	-(t)î
	G	-mu	-nu	-nî	-mî	-amu	-enî	-vî	īsmu	pyaî	ħenu	raavî	tivî
	D	-lu	-ru	-rî	-lî	-alu	-erî	-rî	īlu	pliyaî	ħeru	raarî	tisî
	I	-la	-rosu	rosî	-sî	-asu	-osî	-sî	īla	pla	ħerosu	raasî	tihî

Deklinacja spółgłoskowa

Deklinacja wyrazów zakończonych spółgłoską jest oparta na sufiksach. Posiada cztery odmiany - w zależności od wartości.

przykład odmiany

wartość		+	-	^	0
sg	N	tiŭ miesiąc	döömac prawo	zaar walka	pilik miejsce
	G	tiŭma	döömacne	zaarna	pilikon
	D	tiŭlai	döömacre	zaarrai	piliklan
	I	tiŭlas	döömacros	zaarros	pilikos
pl	N	tiŭyu	döömacî	zaarî	pilikî
	G	tiŭmu	döömacnu	zaarnî	pilikmî
	D	tiŭlu	döömacru	zaarrî	piliklî
	I	tiŭla	döömacrosu	zaarrosî	piliksî

Koniugacja

do uzupełnienia

ıydovst

Czas teraźniejszy
Os.	L. poj.	L. mn.
1.	ıydost	ıydosti
2.	ıydori	ıydovs
3.	ıydos	ıydorlıı
Czas przeszły niedokonany
Wsz.	ıydovstart
Czas przeszły dokonany
Wsz.	ıydovstaran
Czas przyszły
Wsz.	ıydovstaak
Czas ogólny funkcyjny
Wsz.	ıydovstoyd
Czas równoczesny
1.	ıydostaġan	ıydostiġan
2.	ıydoriġan	ıydovsaġan
3.	ıydosaġan	ıydorlııġan
Tryb rozkazujący
Wsz.	ıydostis

Deklinacja (wersja 1.3)

Podoba mi się układ mianownik+dopełniacz+celownik+narzędnik, myślę, że nad tym możemy poprzestać.

Deklinacja spółgłoskowa

Zostawiam moją propozycję deklinacji spółgłoskowej zmieniając biernik na narzędnik.

1. po [w], [l], [ɫ], [j], [ɥ], [m], [ɲ], [ɬ], [ʨ], [ɕ]
2. po [f], [β], [d], [t], [p], ejektywach
3. po [n͈], [z], [hs], [s], mlaskach
4. po [ʜ], [r], [g], [ʝ], [ɢ], [ʦ], [x]

	l. poj.				l. mn.
	1. +	2. 0	3. ^	4. -	1. +	2. 0	3. ^	4. -
N.	-				-yu	-ı	-ı	-ı
G.	-ma	-n	-na	-ne	-mu	-mı	-nı	-nu
D.	-lai	-lan	-rai	-re	-lu	-lı	-rı	-ru
I.	-las	-os	-ros	-ros	-la	-sı	-rosı	-rosu

Deklinacja samogłoskowa

do uzupełnienia

I.
	Lize		Vüña	Lero	Hilu
M	lize		vüña	lero	hilu
D	lizame		vüñama	leramo	hilamu
C	lizale		vüñala	leralo	hilalu
N	lizase		vüñasa	leraso	hilasu

II.
	Henů		Nec’mi	Minı	Haarü	Alvö
M	heñů		nec’mi	minı	haarü	alvö
D	heñenů		nec’meni	minenı	haarenü	alvenö
C	heñerů		nec’meri	minerı	haarerü	alverö
N	heñosů		nec’mosi	minosı	haarosü	alvosö

III.
	Staa		Růntee	Namoo	Tomınuu	Kıı
M	staa		růntee	namoo	tomınuu	kıı
D	staava		růnteeve	namoovo	tomınuuvu	kııvı
C	staara		růnteere	namooro	tomınuuru	kıırı
N	staasa		růnteese	namooso	tomınuusu	kıısı

IV.
	Söö	Küünüü
M	söö	küünüü
D	söövö	küünüüvü
C	söörö	küünüürü
N	söösö	küünüüsü

V.
	Niuŭa	Üŭu
M	niuŭa	üŭu
D	niuŭava	üŭuvu
C	niuŭara	üŭuru
N	niuŭasa	üŭusu

VI.
	Korıa		Imenlae	Seifao	Dakadrai	Pantua
M	korıa		ımenlae	seifao	dakadrai	pantua
D	korıava		ımenlaeve	seifaovo	dakadraivi	pantuava
C	korıara		ımenlaere	seifaoro	dakadrairi	pantuara
N	korıasa		ımenlaese	seifaoso	dakadraisi	pantuasa

VII.
	Ce-u	Lan-ua	Tiun-a
M	ce-u	lan-ua	tiun-a
D	ce-uvu	lan-uava	tiun-ava
C	ce-uru	lan-uara	tiun-ara
N	ce-usu	lan-uasa	tiun-asa

Stąd mamy zestaw analogiczny do spółgłoskowego:

	l. poj.			l. mn.
	I +	III ^	II -	I +	III ^	II -
N.	-			-yu	-ı	-ı
G.	-am-	-v-	-en-	-amu	-vı	-enı
D.	-al-	-r-	-er-	-alu	-rı	-erı
I.	-as-	-s-	-os-	-asu	-sı	-osı

Deklinacja wartościowników

/	Pilik	Kienau	İlla
+	Pilikīs	Kienaupa	İllapaŭ
-	Pilikħe	Kienauħen	İllaħen
↑	Pilikraa	Kienauray	İllarey
0	Piliki	Kienauti	İllati

Przyp.	Pilik	Pilikı	Kienau	Kienauı	İlla	İllaı
N.	Pilikīs	Pilikīsyu	Kienauti	Kienautiı	İllapaŭ	İllapyu
G.	Pilik īsma	Pilik īsmu	Kienau tivi	Kienau tiviı	İlla pya	İlla pyaı
D.	Pilik īlai	Pilik īlu	Kienau tisi	Kienau tisiı	İlla pliya	İlla pliyaı
A.	Pilik īlas	Pilik īla	Kienau ithi	Kienau ithiı	İlla plas	İlla pla

Niektóre rzeczowniki mogą pod wpływem pewnych afiksów zmieniać wartość emocjonalną. W mianowniku sufiksy dołączają się do rzeczownika, w przypadkach zależnych - do końcówki przypadka.

Pozytywne

• -īs (po spółgłoskach)

N.	-īs	-īsyu
G.	īsma	īsmu
D.	īlai	īlu
A.	īlas	īla

• -paŭ (po samogłoskach krótkich i dyftongach)
• -pa (po długich)

N.	-paŭ/-pa	-pyu
G.	pya	pyaı
D.	pliya	pliyaı
A.	plas	pla

Negatywne

• -ħe (po spółgłoskach)
• -ħen (po samogłoskach)

N.	-ħe/-ħen	-ħenı
G.	ħene	ħenu
D.	ħere	ħeru
A.	ħeros	ħerosu

Silne (podniosłe)

• -raa (po spółgłoskach)
• -ray (po samogłoskach krótkich)
• -rey (po długich i dyftongach)

N.	-raa/-ray/-rey	-raı
G.	raava	raavaı
D.	raalav	raalavı
A.	raara	raaraı

Neutralne

• -i (po spółgłoskach)
• -ti (po samogłoskach)

N.	-(t)i	-(t)iı
G.	tivi	tiviı
D.	tisi	tisiı
A.	ithi	ithiı

Przymiotnik

Przymiotnik tworzy się od rzeczownika poprzez końcówki:

• -(a)ñ - najczęstsza, neutralna końcówka
• -(a)su - głównie nazwy geograficzne i tam, gdzie pierwsza końcówka psułaby brzmienie
• -(e)dai - wszystkie nazwy języków
• -(k)ul - końcówka posesywna drugiego stopnia, nieodmienna

Większość przymiotników odmienia się jak rzeczowniki.