Conlang Wiki
Advertisement

Manke-Czelu (we wspólnym: Mankê-Celu, dosłownie "wiara maszynowa", często tłumaczona jako "wyznanie maszyny" lub "wyznanie techniki") stanowi organizację religijno-techniczną powstałą w Al-Dar w roku 520, która od Wielkie Wojny w roku 706 odgrywa też znaczącą rolę polityczną. Członkowie Manke-Czelu powszechnie znani są jako mankarzy, i posiadają w Mieście własną dzielnicę, zaś ich placówki wojskowe rozmieszczone niemal w całej Selenie.

Religia[]

Historycznie, u podstaw organizacji Manke-Czelu stoi religia. W roku 520, na terenie Seleny Północnej, niedaleko miejscowości o nazwie Imbatara, kilkadziesiąt kilometrów od Al-Dar, kilkudziesięcioletni handlarz, wynalazca, kapłan i student teologii znany jako Karipai Mikcingsi doznał objawienia, w którym skontaktował się z jednym z archontów - ponadwymiarowych istot - który przekazał mu obraz "prawdziwej rzeczywistości". Wizje te spisane zostały w Księdze Objawienia, której sława wkrótce dotarła do Miasta i dała początek organizacji zapaleńców wytrwale dążących do wypełnienia obietnic danych w wizji.

Według Księgi Objawienia, Jawa jest jedynie jednym ze światów, które na początku czasu stworzone zostały przez Rzemieślnika - deistycznego boga, który przez swoją ofiarę ukształtował wieloświat i wszystkie jego elementy. Od tego momentu, cała rzeczywistość podąża jedynie boskim planem Rzemieślnika, w którego zamyśle był postęp i porządek, przez który wieloświat sam jest w stanie się oczyścić, zaś jego świat połączyć ze sobą. Cały wieloświat ma według Księgi Objawienia kształt boskiego mechanizmu, w którym każdy pojedynczy świat daży do centrum, w którym znajduje się tak zwany "Cud" (al Cedar). Cud nie jest światem, jak każdy inny, ale stanem, które istoty i światy są w stanie osiągnąć,

Organizacja Manke-Czelu za zadanie stawia sobie dążenie do, bądź dopilnowanie zaistnienia, planu Rzemieślnika, a także przedstawienie wszystkim takiego właśnie obrazu świata i rozumienia rzeczywistości. Z czasem, mankarowie zaczęli określać bardziej konkretnie, co uznają za rzeczy zgodne z wolą Rzemieślnika, a co nie: na "czarnej liście" znalazły się po kilkunastu latach, obok przestępstw, niektóre wyznania i "spaczenia" (jak algizm czy homoseksualizm), a do filozofii mankarskiej wkradł się rasizm i ksenofobia.

Technika[]

Jako odbicie mechanicznej istoty wieloświata, mankarowie od swojego powstania pałali zapędami do rozwoju technologicznego. Jako pierwsi doprowadzili oni do masowej produkcji wielu wynalazków, jak np. golemów czy sterowców, a w ich posiadaniu znajdują się najnowsze zdobycze techniki, w tym telegraf i gramofon. Manke-Czelu prowadzi też badania naukowe w zakresie medycyny czy psychiatrii, choć niektórzy krytykują tego typu naukę jako spolityzowaną.

Mankarowie nie mają negatywnego stosunku do taumaturgii jako takiej, ale w ich mniemaniu praktyki taumaturgiczne usprawiedliwione są jedynie dla utrzymania szeroko rozumianego porządku. Poza programowaniem taumaturgicznym, obecnie mankarowie doprowadzili do mistrzowstwa sztukę fizjomorfii - powszechnie wykorzystaną w mankarskim systemie karnym dla wykonywania operacji taumaturgiczno-chirurgicznych, które przyniosły organizacji złą sławę. W mniemaniu samych mankarów, tego typu naznaczenia osobników burzących porządek społeczny są znacznie bardziej sensowne i cywilizowane od kar np. więzienia czy egzekucji, ponieważ skłaniają jednostki do rehabilitacji (przynajmniej w teorii), a sama kara jest bardziej mechaniczną konsekwencją niż "zemstą społeczną".

Wojsko[]

Od początku siódmego wieku, organizacja Manke-Czelu przybrała strukturę wojskową, i tym samym jej fundamentem stała się złożona z członków Manke-Czelu armia. Uznawana za jedną z najnowocześniejszych na świecie, armia mankarów obok żołnierzy i dowódców składa się z analityków, inżynierów, lekarzy i taumaturgów, a w jej posiadaniu są najnowsze zdobycze techniki.

Armia mankarów odegrała największą rolę podczas Wielkiej Wojny Seleny z Chajidzavi, a po samej wojnie, mankarowie stali się siłami "pokojowymi" mającymi tłumić nissajskie powstania organizacji Rünifalkin. W roku 714 armia mankarów została ponownie wykorzystana przez Al-Dar do stawienia oporu powstałej we wschodniej Selenie Wolnej Republice.


Advertisement