| mera δ° pāā pa | |
|---|---|
| Utworzenie: | RWHÔ w 2010 |
| Cel utworzenia: | język uproszczony |
| Sposoby zapisu: | łaciński |
| Klasyfikacja: | języki mera mera delta |
| Status urzędowy | |
| Oficjalna regulacja: | RWHÔ |
| Kody | |
| Conlanger–3 | mer.pa.rw |
| Lista conlangów | |
Język pa ("pāā pa" [t̼aːa t̼a], czyli "język"), oznaczenie δ° - mera grupy delta, wzorowany na językach oceanicznych; posiada własną gramatykę (projekt psychoglossopoeia), ponad 80% apriorycznego słownictwa, 15% wyprowadzonego z języka głównie proto-polinezyjskiego, 5% zapożyczonego.
Fonetyka i ortografia[]
Język posługuje się dziesięcioma samogłoskami, pięcioma krótkimi (a, e, i, o [ʊ], u) i pięcioma długimi (ā, ē, ī, ō, ū) oraz dwunastoma spółgłoskami: x [ʔ], f [ɸ], h, k, l [l̼], m, n, nl [n̼], ng [ŋ], p [t̼], t, w. "H" może wystąpić tylko na końcu sylaby. Dla dalszego ułatwienia można wymawiać [n] w sposób retrofleksyjny.
Należy pamiętać, że symbol "x" ([ʔ]) jest używany tylko dla ułatwienia, ponieważ właściwym znakiem graficznym jest hebrajska litera alef, "א".
Można zapisać język pismem khmerskim z pominięciem klas, wtedy jedynie ណ to "nl", ផ/ភ to "f", វ to "w". Przykładowe zdanie używając tego systemu wygląda następująco:
- "Letē kanlemōi waī tamipao tamipao" - លេដែ កណេមឥ វ៉ឦ ដមិបឱ ៗ ។
Słownictwo[]
Jak na merę, w tym języku procent obcego słownictwa jest niewielki. Większość jest rdzenna, nawet nie wykazująca pokrewieństwa z pozostałymi merami, choć można uznać, że jest to podyktowane silnie uproszczoną fonetyką języka, na przykład należy łączyć słowo "pa" ze słowem ផាសា phásá w beta czy 𐤐𐤀 paʾ w alfa, choć samo słowo jest zapożyczone z sanskrytu, od भाषा bhāṣā. Część słownictwa została zapożyczona bądź wyprowadzona od proto-polinezyjskiego, np. wa "deszcz" czy manu "ptak".
Gramatyka[]
Szyk zdania VOS lub VSO. Nie istnieje zaimek, zamiast tego czasowniki posiadają formę inkluzywną (ja, my, nasi) oraz ekskluzywną (ty, on, ona, ono, wy, oni, one, ci, tamci), ta ostatnia kończy się zazwyczaj na -lēa bądź w grzeczny sposób wyrażana jest cyrkumfiksem ti-nlāu, np. ūaī "zmieniam" lub "zmieniamy", ale ūaīlēa "zmieniasz", "zmienia", "zmieniacie", "zmieniają" czy "tiūaīnlāu "pan/pani zmienia", i tak dalej. Wiele form czasownika, zwłaszcza tych najbardziej podstawowych, codziennych, posiada własne, całkowicie odmienne formy, np. ngoū (np. "tnę"), ale wax (np. "tniesz", "tną"). Występują przedimki (po/nl) i klasyfikatory (ia, waī, lea, tō, nlame, wawa, pāā), których funkcje się zlewają.