Osova (szind. Osova, nam. Agilno, sel.Prešohrod) - najdalej na zachód wysunięte miasto Szindadii. Jest to zarazem miasto o najniższym udziale ludności szindadzkiej. Panują tam nastroje separatystyczne.
Nazwy
- Szindadzka nazwa miasta Osova pochodzi od nazwy dzielnicy Gdańska Osowy.
Etymologia conworldowa: nazwę Osova napotykamy już w 1659 r. w brzmieniu "Osova Karčma". Owa karczma znajdowała się wśród drzew osik, zwanych lokalnie osami – stąd przydawka "osova". Inne określenie miejsca, od którego wywodzi się dzisiejsza Osova to "Osova Berga", czyli "Osikowa Góra". To określenie z kolei nawiązuje do "górzystego" krajobrazu terenów otaczających Osovę. Z czasem, najprawdopodobniej ze względu na niewygodę posługiwania się dwuczęściową nazwą miejscowości, drugi jej człon uległ zanikowi i pozostała przydawka "Osova". W takiej postaci nazwa utrwaliła się w dokumentach urzędowych. Interesującym przejawem lokalnego folkloru jest, funkcjonujące w potocznym języku mieszkańców Osovy, kilka form odmiany nazwy miasta. Jedni jadą "k Osovoj" inni "k Osové", a część osób "na Osovú". Część mieszkańców skłonna jest uważać, że mieszka "v Osovoj" a inni, że "v Osové". Choć w "Wykazie urzędowych nazw miejscowości w Szindadii" (Szinodanaskasz 1981) figuruje odmiana "v Osovoj" i taka obowiązuje w urzędach.
- Namszańska nazwa miasta Agilno pochodzi od słowa oznaczającego orła (nam. agil), co wiąże się z legendą o wskazaniu Namszanom miejsca do budowy osady przez orła. Samo słowo agil jest pożyczką romańską.
- Selewska nazwa miasta Prešohrod pochodzi od Preša, legendarnego władcy miasta, który znany był z gorliwego popierania przyłączenia Osovy do Selewi. Nazwę Prešohrod nadano miastu zaraz po dołączeniu do terytoriów selewskich.
Demografia
Liczba ludności Osovy według danych z ostatniego spisu powszechnego z 2003 roku wynosi 26 704. Nowsze dane urzędu miejskiego z 2008 mówią o około 27 200 mieszkańcach.
Narodowości
- Namszanie 48%
- Selewianie 26%
- Szindadzi 21%
- inni 5%
Historia
Pierwotnie miasto zostało założone przez Namszanów i znajdowało się na terenie Namszy, po unii realnej z Selewią znalazło się pod panowaniem selewskim, ostatecznie zaś zostało oddane w zastaw Szindadii w zamian za 100 tys. Srebrnych Marek pożyczki.
W 1997 odbyło się w Osovie referendum, w którym 72% mieszkańców opowiedziało się za utrzymaniem przynależności do Szindadii. Przeciwnicy przynależności oskarżyli rząd o zafałszowanie wyników.