Pismo Thara (ni. fadei Ftarae - pismo Tharów), amitalnuka (od pierwszych liter) - pismo używane na Łunateraz rozpowszechnione w II w. n.e. Stosowane jako abdżad, abugida lub alfabet.
Spółgłoski[]
Znak | Odpowiednik łaciński |
Wymowa w nikau |
---|---|---|
(nośnik samogłoski) | a | |
m | m | |
j, i, y | i | |
t, th | t̠ | |
l | l̪ | |
n | n̠ | |
w, u | u | |
k | k | |
Plik:1b.png | b | b |
v | v | |
g | g | |
z, zh | ʒ | |
d, th | d̪ | |
s, sh | ʃ | |
f | f | |
f | (do dwuznaków) | |
p | p | |
r, rh | ɻ |
Samogłoski[]
Na przykładzie j. nikau. (Diakrytyki mogą znajdować się pod literami lub obok nich.)
Tony sentencyjne[]
W piśmie Thara oznacza się intonacje. Stawia się one na kresce pionowej (znak przestankowy) dla intonacji zdania lub nad literą dla intonacji wyrazu.
Intonacja pytająca[]
Ton umiarkowany, następnie gwałtownie rosnący. Intonacja oznaczana znakiem akutu ˊ lub dwoma znakami zapytania (??). Spotykana głównie w pytaniach ogółowych.
Intonacja wątpiąca[]
Ton lekko opadający, następnie średnio rosnący. Intonacja oznaczana znakiem odwróconego daszka ˇ lub znakiem zapytania (?). Występuje w pytaniach szczegółowych i, czasami, w wypowiedziach ironicznych.
Intonacja równa[]
Ton ciągle lekko opadający. Zazwyczaj nie jest oznaczany - w razie konieczności symbolizowany makronem ˉ. Odpowiednikiem w ziemskiej interpunkcji jest przecinek lub kropka. Spotykana w zdaniach oznajmujacych.
Intonacja potwierdzająca[]
Ton lekko rosnący, następnie średnio opadający. Zaznaczany znakiem cyrkumfleksu ˆ lub wykrzyknikiem (!). Sygnalizuje przytaknięcia, potwierdzenia, czasem także rozkazy.
Liczby[]
Liczby na Łunateraz zapisywane są w systemie dziesiątkowym bez użycia zera, np. 206 to −∤+ (1X6, 1*100+10*10+ 6, 100+100+6), a 100 to ⊐∤ (9X, 9*10+10, 90+10).
Planuje się również rozszerzenie systemu do szesnastkowego i wprowadzenie zera.