Sharbengici - lud żyjący na Syberii, około 350 km na północ od Surgutu. Odizolowane, prymitywne społeczeństwo, niespokrewnione z żadnym innym narodem świata. Liczy obecnie ok. 12500 osób.
Historia[]
Historia ludu Sharbengirskiego nie jest dokładnie znana, gdyż odkryci zostali dopiero w 1912 r. Odnalazł ich niejaki Tigran Kapustin. Jednak wiadomo, iż osiedlili się tam jeszcze w neolicie. Żyją tam na terenie 194 km2, gdyż namnożyli i rozbiegli się przez tysiące lat. Ok. 1215 r. obronili się przed Mongołami, wykorzystując gęsty las i okoliczne bagna.. W XVII w. wdali się w wojnę z Chanatem Uzbeckim. Mimo licznych prób porozumień i prób odczytania spisanych w plemieniu dokumentów historia tego ludu wciąż świeci pustkami.
Geografia[]
Tereny plemion znajdują się w zimnym klimacie, teren zajmuje tajga. Wioski i obozy otaczają bagna, dzięki czemu wioska jest dobrym punktem obronnym. W pobliżu przepływa rzeka Nadym.
Język[]
Sharbengici posługują się językiem sharbengickim. Mimo odzcytania alfabetu bardzo niewiele osób potrafi zrozumieć język mówiony, przez co lud nie został dobrze poznany.
Kultura[]
- Sharbengici mają bogata, lecz nie do końca poznaną kulturę. Ludność wierzy w lokalne wyznania plemienne, wpływające na życie codzienne i język. Mieszkancy noszą grube futra i drewniane czapki pokryte farbowanym futrem. Obozy i osady są złożone z szałasów i jurt. Mieszkańcy często organizują publiczne koncerty,, na których grają prostą muzykę, wykorzystując proste bębny i pałki.