Spółgłoski zwarte, plozywne - sposób artykulacji spółgłosek polegający na utworzeniu zwarcia (blokady w przepływie powietrza) i jego przerwania (plozji).
Cechy spółgłosek zwartych to: dźwięczność, przydech, ejektywność (ogólnie: mechanizm przepływu powietrza) i tenuis (tj. brak dźwięczności, przydechu i ejektywności). Mogą występować także spółgłoski zwarte bez plozji.
Ważniejsze spółgłoski zwarte: (wyróżniane ze względu na miejsce artykulacji)
- dwuwargowe p b
- wargowo-zębowe p̪ (ȹ) b̪ (ȸ)
- językowo-wargowe t̼ d̼
- językowo-zębowe t̪ d̪
- dziąsłowe t d
- retrofleksyjne ʈ ɖ
- podniebienne c ɟ
- tylnojęzykowe k g
- języczkowe q ɢ
- nagłośniowa ʡ
- krtaniowa ʔ
Zobacz też[]
- spółgłoski zwarto-szczelinowe, zwarto-otwarte